Nog geen dag spijt gehad van mijn besluit om naar Hongarije te emigreren.

Mijn ervaringen van de 3 jaar, sinds Hongarije mijn nieuw woonland geworden is. Door de vakanties die ik hier verbracht heb ben ik van het land en de bevolking gaan houden. Overal een beetje rond gekeken waar ik mijn toekomstig adres zou kiezen, kennis gemaakt met de thermaal baden, zo ben ik uitgekomen in het Tisza gebied waar de thermaal baden bijwijze van spreken op loop afstand zijn. Op het internet gaan surfen, kennis gemaakt met Authentic Hongaars, het huis gevonden wat aan mijn financiële omstandigheden voldeden.
Want dat was wat ik wilde A.O.W. (anders ouder worden) geen file lopen achter de rollators. Na enige verbouwingen, binnen en buiten met hulp en advies van Evert is het geworden zoals ik het in gedachte had.

Natuurlijk zijn er ook min punten, de slechte wegen, het rijgedrag van menig Hongaar. Het zinnetje "nem lehet" (niet mogelijk) ligt voor in de mond, het lange wachten als er iets gerapareerd moet worden 5 weken douchen met koud water omdat het onderdeeltje van de combiketel maar niet geleverd word (gelukkik was het zomer en zeer heet.)
Kaarsen en lucifers moeten blindelings gepakt kunnen worden, licht valt nogal eens uit. De taal is het grootste struikelblok, Evert heeft menig maal als tolk dienst moeten doen. Wat je er allamaal voor terug krijgt, de ruimte, de rust, het anders omgaan van de mensen met elkaar, weegt ruimschoots tegen de min punten op.

Veel nieuwe kennissen en vrienden gemaakt, mijn beste vriendinnetje komt uit Tiszaszentimre, ze graaft heel de tuin om is altijd op zoek naar mollen en kikkers, maakt overal gaten, ik moet nu heel goed uitkijken, als ik achter mijn Hongaarse rollator (grasmaaier) loop mijn benen breek.
Nog geen dag spijt gehad van mijn besluit om naar Hongarije te emigreren.